Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 roku do Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim wpłynął pozew powodów A. B. i K. B. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S., w którym powodowie domagali się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublinie w dniu 16 grudnia 2010 roku w sprawie sygn. akt XVI N-ce (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim z dnia 28 sierpnia 2013 roku w sprawie sygn. akt I Co (...) z dnia 28 sierpnia 2013 roku.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, iż wierzyciel nie wykazał, aby skutecznie nabył wierzytelność od (...), albowiem dłużnicy podważają fakt istnienia umowy przelewu wierzytelności, zaś oświadczenia stron takiej domniemanej umowy o cesji o istnieniu takiej umowy nie mogą zastępować tej umowy. Wierzyciel nie posiada takiej umowy, zaś dłużnicy pozyskali informację, iż dość częstą praktyką jest istnienie tylko ustnych porozumień między cedentem a cesjonariuszem co do dochodzonego roszczenia. Jest to działanie mające na celu uniknięcie opodatkowania umów cesji. Dodatkowo powodowie podnieśli iż roszczenie objęte przedmiotowym tytułem wykonawczym jest przedawnione (k. 3 – 6).

Pismem z dnia 10 września 2018 roku powodowie sprecyzowali żądnie pozwu i wskazali, iż wnoszą o pozbawienie wykonalności wskazanego w pozwie tytułu wykonawczego w całości (k. 69).

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Pozwana podniosła, iż sama procedura nadania klauzuli wykonalności przedmiotowemu tytułowi wykonawczemu na rzecz nowego wierzyciela, którym jest pozwany, była przedmiotem kontroli instancyjnej i postanowieniem z dnia 14 lutego 2018 roku Sąd Okręgowy w Lublinie w sprawie II Cz (...) zażalenie dłużników oddalił. Ponadto pozwana podniosła, iż poprzedni właściciel mógł dokonać cesji wierzytelności, albowiem brak jest przepisu zabraniającego dokonywania tego typu czynności prawnych. Co więcej, przepisy kodeksu cywilnego regulują instytucję przelewu wierzytelności. Pozwana podniosła również, iż podniesiony zarzut przedawnienia jest chybiony, albowiem bieg terminu przedawnienia roszczenia, w tym odsetek, należy liczyć w niniejszej sprawie od dnia wydania tytułu egzekucyjnego, a nie od dnia zawarcia umowy pożyczki. Wskazał również, iż termin ten ulega przerwaniu i po każdym przerwaniu rozpoczyna on swój bieg na nowo. Pozwana w odpowiedzi na pozew wskazała podejmowane czynności wpływające na bieg terminu przedawnienia (k. 94 – 97v.).

Na rozprawę wyznaczoną celem rozpoznania sprawy nie stawiła się żadna ze stron procesu (k. 162).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 grudnia 2010 roku Sąd Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny wydał w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził solidarnie od K. B. i A. B. na rzecz (...) Z. C. w L. określoną w nakazie zapłaty kwotę wraz z kosztami procesu (k. 7 nakaz zapłaty w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) - bezsporne). Nakazowi temu Sąd Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny wydał w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) postanowieniem z dnia 9 marca 2011 roku nadał klauzulę wykonalności przeciwko powodom w niniejszej sprawie (k. 7v. postanowienie z dnia 9.03.2011r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) - bezsporne).

W dniu 4 czerwca 2012 roku doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Z. C. w L. a (...) prywatną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w L.oraz do zawarcia umowy przelewu między (...) prywatną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w L.a pozwanym (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowy powierniczego przelewu wierzytelności. Umowy te zostały zawarte z podpisami notarialnie poświadczonymi. Przedmiotem obu tych umów była wierzytelność objęta nakazałem zapłaty wystawionym przeciwko powodom (umowy z dnia 4 czerwca 2012 roku k. 109 – 112, 113 – 117, akty notarialne z dnia 31 stycznia 2013 roku Rep. A Nr (...) – k. 9 - 9v. akt sprawy I Co (...) Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim i Rep. A Nr (...) – k. 10 - 10v. akt sprawy I Co (...) Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim)

W dniu 28 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim nadał klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu nakazowi zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2010 roku w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) wydanemu przeciwko dłużnikom K. B. i A. B. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., na którą przeszło uprawnienie wierzyciela (...) Z. C. z siedzibą w L. oraz orzekł o kosztach postępowania klauzulowego (k. – k. 15 - 16 akt sprawy I Co (...) Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim).

Zażalenie powodów na powyższe postanowienie Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny – Odwoławczy oddalił postanowieniem z dnia 14 lutego 2018 roku w sprawie sygn. akt II Cz (...) (k. 53 - 55 akt sprawy I Co (...) Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim).

Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim A. S. wszczął postępowanie egzekucyjne w sprawie Km (...), które umorzył postanowieniem w dniu 18 lipca 2013 roku (postanowienie komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim A. S. z dnia 18 lipca 2013 roku w sprawie sygn. akt Km (...) - k. 127).

Następne postępowanie egzekucyjne przeciwko powodom na podstawie przedmiotowego tytułu wykonawczego zostało wszczęte przez pozwanego w 2013 roku i umorzone przez tego samego komornika sądowego postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt Km (...) (postanowienie komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim A. S. z dnia 26 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt Km (...) - k. 127.)

O ponownym wszczęciu egzekucji przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim A. S. w sprawie Km (...) powodowie dowiedzieli się w dniu 14 marca 2017 roku (pismo komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim A. S. w sprawie Km (...) z dnia 7 kwietnia 2017 roku – k. 28 akt sprawy I Co (...) Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim).

Powyższy stan faktyczny jest bezsporny i został ustalony na podstawie powołanych wyżej dokumentów, których autentyczności i rzetelności nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo powodów A. B. i K. B. jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 840 § 1 kpc dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Podnoszone przez powodów zarzuty opierają się na pkt 1 i 2 art. 840§1 kpc.

Odnosząc się do kwestionowania obowiązku przejścia obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego powodowie opierają powództwo na twierdzeniu braku dokumentów potwierdzających przejście obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego na pozwanego, wywodząc, iż istniało tylko ustne porozumienie między cedentem i cesjonariuszem celem uniknięcia opodatkowania umowy cesji. Twierdzenia te są całkowicie chybione. Pozwany przedstawił dokumenty potwierdzające fakt przejścia na jego rzecz wierzytelności wynikającej z tytułu wykonawczego.

Także zarzut przedawnienia roszczenia jest całkowicie chybiony.

W niniejszej sprawie zastosowanie ma przepis art. 125§1 kc, który do dnia 9 lipca 2018 roku brzmiał: „ Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu”. Od dnia 9 lipca 2018 roku wskazany w cytowanym przepisie termin dziesięcioletni uległ skróceniu do sześciu lat.

Z ustalonego powyżej stanu faktycznego wynika, iż miedzy poszczególnymi etapami egzekwowania wierzytelności określonej przedmiotowym tytułem wykonawczym nie upłynął nawet raz okres trzyletni umożliwiający skuteczne podniesienie zarzutu przedawnienia co do odsetek od należności głównej. Poszczególnymi etapami przerywającymi bieg terminu przedawnienia roszczenia stwierdzonego nakazem zapłaty w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) z dnia 16 grudnia 2010 roku są:

- nadanie w dniu 9 marca 2011 roku klauzuli wykonalności przeciwko powodom przez Sąd Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...),

- postanowienie komornika sądowego z dnia 18 lipca 2013 roku w sprawie sygn. akt Km (...) o umorzeniu postępowania egzekucyjnego,

- nadanie w dniu 28 sierpnia 2013 roku przez Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu nakazowi zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2010 roku w sprawie sygn. akt XVI Nc-e (...) wydanemu przeciwko dłużnikom K. B. i A. B. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.,

- postanowienie komornika sądowego z dnia 26 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt Km (...) o umorzeniu postępowania egzekucyjnego,

- wszczęcie egzekucji sądowej w sprawie sygn. akt Km (...), o którym powodowie dowiedzieli się w dniu 14 marca 2017 roku.

Jak już powyżej zaznaczono powyższe zdarzenia powodowały przerwę biegu przedawnienia, zaś po zakończeniu postępowania czy to klauzulowego czy to egzekucyjnego bieg okresu przedawnienia rozpoczynał się na nowo zgodnie z treścią przepisu art. 123§1 kc, zaś w myśl przepisu art. 124§2 kc bieg okresu przedawnienia nie rozpoczynał się dopóki postępowanie klauzulowe lub egzekucyjne trwało.

Z powyższego wynika, iż podniesiony przez powodów zarzut przedawnienia roszczenia jest całkowicie bezzasadny i nie zasługuje na uwzględnienie.

Ponieważ powodowie przegrali proces Sąd na podstawie przepisu art. 98§1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc zasądził solidarnie od powodów A. B. i K. B. na rzecz pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na kwotę powyższą składa się opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego ustalone w wysokości 3.600 zł na podstawie §2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 z późn. zm.).

Z przytoczonych wyżej względów i z mocy powołanych przepisów Sąd orzekł jak w wyroku.