Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim

UZASADNIENIE

(co do pkt I wyroku)

W dniu 7 listopada 2018 roku (data nadania) do Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim wpłynął pozew E. D. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G. przeciwko pozwanemu W. F. o zapłatę kwoty 7141,91 zł. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu pozwu (k. 7-8).

W dniu 19 listopada 2018 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim I Wydziale Cywilnym wydał nakaz zapłaty, w którym zasądził żądaną przez powoda kwotę 7141,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 7 listopada 2018 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1279,50 zł tyt. zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie (k. 35).

W dniu 10 grudnia 2018 roku (data nadania), w ustawowo przypisanym terminie pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu sprzeciwu (k. 40-45).

W toku dalszego postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie.

W dniu 26 czerwca 2025 roku Sąd Rejonowy w Radzyniu I Wydział Cywilny wydał wyrok w sprawie, w którym w pkt I oddalił powództwo w części dotyczącej żądania zasądzenia kwoty 7149,91 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 7 listopada 2018 roku do dnia zapłaty (k. 397).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 listopada 2017 roku pozwany W. F. zawarł z (...) S.A. w O. umowę pożyczki ratalnej nr (...). Pozwanemu przyznano pożyczkę w kwocie 3550,00 zł. Całkowity koszt pożyczki wyniósł 4378,53 zł, zaś całkowita kwota do zapłaty 7928,53 zł. Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty całkowitej kwoty do zapłaty w 48 ratach, płatnych w okresach miesięcznych. Wysokość rat oraz termin zapłaty rat zawarte zostały w harmonogramie.

Dowód: poświadczony za zgodność z oryginałem odpis umowy pożyczki ratalnej nr (...) wraz z harmonogramem spłat – k. 19-24.

Pozwany nie dokonywał spłaty pożyczki zgodnie z ustaleniami umownymi, w związku z tym umowa została wypowiedziana i z dniem 21 czerwca 2018 roku roszczenie stało się wymagalne.

Dowód: wezwania do zapłaty z dnia 10.04.2018 r, wypowiedzenie umowy pożyczki z dnia 7 maja 2018 roku – k. 15-18

Powyższy stan faktyczny Sąd oparł na powołanych wyżej dowodach, które należało uznać za wiarygodne albowiem nie były kwestionowane przez pozwanego i nie budzą wątpliwości Sądu pod względem ich autentyczności.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo co do kwoty 7149,91 zł nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Powód, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, jako podstawę materialnoprawną dochodzonego roszczenia wskazał umowę przelewu wierzytelności 21 listopada 2017 roku, zaś jako źródło roszczenia wskazał umowę pożyczki z dnia 2 listopada 2017 roku, nr (...).

Należy jednak podnieść, że przedstawione przez powoda dowody nie dały wystarczających podstaw do przyjęcia, iż powód ma legitymację procesową.

Zgodnie z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Z przepisem tym koreluje także przepis art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód przede wszystkim nie udowodnił, że nabył przedmiotową wierzytelność od pierwotnego wierzyciela, nie wykazał, aby przysługiwało mu roszczenie dochodzone pozwem tzn. aby rzeczywiście doszło do przeniesienia na jego rzecz wierzytelności, przysługującej wierzycielowi pierwotnemu względem pozwanego.

W myśl przepisu art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym, celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew. Przedmiotem przelewu jest zaś wierzytelność, tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika świadczenia. Strony stosunku, świadczenie oraz przedmiot świadczenia muszą być oznaczone, bądź przynajmniej możliwe do oznaczenia w momencie zawierania umowy przenoszącej wierzytelność ( por. Kodeks cywilny. Komentarz pod red. A Kidyby, Tom III, Zobowiązania – część ogólna, Lex 2010 r.).

Powód nie udowodnił należycie swojej legitymacji procesowej, albowiem nie udowodnił, iz wierzytelność wobec pozwanego przeniesiona została od pierwotnego wierzyciela do powoda.

Na skutek zawarcia umowy cesji wierzytelności stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia sie osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. Tym samym legitymacja procesowa czynna, przysługująca do tej pory cedentowi, przechodzi na cesjonariusza, który zyskuje szczególne uprawnienie do występowania w charakterze strony w konkretnym procesie w stosunku do konkretnego podmiotu. Warunkiem uzyskania tego uprawnienia jest wykazanie przez cesjonariusza skuteczności cesji konkretnej wierzytelności.

W sprawach cywilnych nie jest rzeczą Sądu zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnień twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych. Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek taki spoczywa na stronach (por. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz pod red. A. Zielińskiego, Wydawnictwo C. H. Beck, wyd. 6, Warszawa 2012 r.).

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 listopada 2007 roku ( II CSK 293/07) „Ciężar udowodnienia faktu należy rozumieć nie tylko jako obarczanie jednej ze stron procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o prawdziwości swoich twierdzeń ale również konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku lub jego nieskuteczności.”

Posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno w postaci czynnej jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo.

Mając powyższe rozważania na uwadze, stwierdzić należy, że powód nie wykazał, że przysługuje mu dochodzona pozwem należność w kwocie 7141,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Ta okoliczność spowodowała, że z uwagi na treść art. 6 k.c. powództwo co do tej należności zostało oddalone w pkt I wyroku.

Z przytoczonych wyżej względów i z mocy powołanych przepisów Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

apb