Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim

UZASADNIENIE

(...) Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. (zwany dalej (...) (...)) pozwem z 14 sierpnia 2018 roku domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego R. R. kwoty 2.741,44 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w stosunku rocznym liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, ponadto wnosił o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu. Powoływał się na nabycie wierzytelności w stosunku do pozwanego od C. (...)S.A. z siedzibą w W. z tytułu świadczonych przez ten podmiot na rzecz pozwanego usług telekomunikacyjnych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany R. R. w dniu 21 grudnia 2010 roku zawarł z wierzycielem pierwotnym umowę o nr (...) o świadczenie usług telekomunikacyjnych, która została rozwiązana w dniu 31 stycznia 2016 roku. Pozwany na mocy tej umowy był zobowiązany do regulowania stałych opłat abonamentowych na rzecz wierzyciela pierwotnego pierwszego dnia każdego okresu rozliczeniowego. Na podstawie zawartej umowy abonent otrzymywał sprzęt do odbioru telewizji satelitarnej. Pozwany, mimo zawarcia umowy abonenckiej na czas określony i korzystania ze świadczonych na jej podstawie usług, zaprzestał regulowania zobowiązań na rzecz wierzyciela pierwotnego, co skutkowało zawieszeniem świadczonych usług i naliczeniem pozwanemu umówionej kary. Łączna wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu niezapłaconych zobowiązań na rzecz operatora wynosi 2.741,44 zł, na którą się składa opłata abonamentowa z dnia 3 stycznia 2016 roku w kwocie 529,64 zł, kara umowna – odszkodowanie za zerwanie umowy z dnia 14 lutego 2016 roku w kwocie 544,67 zł, kara umowna- odszkodowanie za brak zwrotu sprzętu z dnia 14 marca 2016 roku w kwocie 100 zł oraz nota za sprzęt z dnia 21 marca 2017 roku w kwocie 1160 zł i kwota 407,13 zł należności odsetkowych.

Powód przedmiotową wierzytelność nabył na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 20 czerwca 2017 roku. Powód wskazał, że podejmował próby skontaktowania się z pozwanym celem zawarcia ewentualnego porozumienia w przedmiocie spłaty zadłużenia.

W dniu 5 października 2018 roku Sąd Rejonowy (...) w L.VI Wydział Cywilny postanowieniem stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Radzyniu Podlaskim (k.5v.)

Powód w dniu 6 listopada 2018 roku (data wpływu), uzupełniając pozew stosownie do wymogów postępowania uproszczonego, podtrzymał swoje dotychczasowe żądanie, argumentując w całości jak w elektronicznym postępowaniu upominawczym.(k. 11-14).

Pozwany R. R. nie stawił się na rozprawę i nie wypowiedział się co do żądania pozwu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 grudnia 2010 roku C. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarła umowę o abonament o numerze abonenta (...)-01 ze S. L. , o nr PESEL (...). Umowa ta została zawarta na okres 19 miesięcy. Jednocześnie operator ten ze S. L. dokonał w tym samym dniu sprzedaży terminalu wraz z wyposażeniem oraz dokonał potwierdzenia zgodności danych osoby zawierającej przedmiotową umowę przez swojego dystrybutora: sklep elektroniczny G. w P..

(dowód: umowa abonencka z dnia 21 grudnia 2010 roku - k.30, umowa sprzedaży terminalu – k.31, potwierdzenie zgodności danych – k. 32)

W dniu 20 czerwca 2017 roku (...) S.A. w W. (która połączyła się z C. (...)Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością przez przejecie tej spółki) zawarła z powodem (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w K. umowę cesji przedmiotowej wierzytelności.

(dowód- umowa sprzedaży wierzytelności k.17-19)

W dniach 3 stycznia 2016 roku, 14 lutego 2016 roku, 14 marca 2016 roku oraz 21 marca 2017 roku (...) S.A. w W. wystawiła wobec pozwanego R. R. noty księgowe, w których obciążyła pozwanego R. R. karą za sprzęt w kwocie 1160 zł, karą umowną za niedotrzymanie warunków promocji w kwocie 544,67 zł, karą umowną z tytułu niedotrzymania terminu zwrotu sprzętu w kwocie 100 zł oraz opłatą abonamentową w kwocie 532,23 zł.

(dowód: noty księgowe –k. 32 v- 34)

W dniu 11 sierpnia 2017 roku powód (...) (...) w K. wystawił przeciwko pozwanemu R. R. przedsądowe wezwanie do zapłaty, w którym wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 2.576,70 zł wynikającej z niezapłaconych faktur wystawionych przez pierwotnego wierzyciela.

(dowód: przedsądowe wezwanie do spłaty zadłużenia k.15v.)

Powyżej przedstawiony stan faktyczny Sąd oparł na przytoczonych wyżej dowodach z dokumentów, które należało uznać za wiarygodne, albowiem nie były kwestionowane przez strony i nie budzą wątpliwości Sądu pod względem ich autentyczności.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo niniejsze nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Powód jako podstawę materialnoprawną dochodzonego roszczenia wskazał umowę przelewu wierzytelności, zaś jako źródło roszczenia wskazał umowę abonencką o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...)-01 zawartą w dniu 21 grudnia 2010 roku przez pierwotnego wierzyciela C. (...)S.A. z siedzibą w W..

Należy jednak podnieść, że stroną przedmiotowej umowy nie jest pozwany R. R.. Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...)-01, z której powód wywodzi swoje roszczenie, została zawarta ze S. L., a nie z pozwanym R. R.. Powód w żaden sposób nie wykazał, aby zobowiązania S. L., wynikające z zawartej przez nią umowy przeszły na R. R.. Tym samym powód nie udowodnił, że przysługuje mu wierzytelność dochodzona pozwem od pozwanego R. R.. Brak jest zatem po stronie osoby, wskazanej przez powoda w charakterze pozwanego, legitymacji procesowej biernej. Powód nie wykazał, że R. R. przejął dług S. L., czy też wstąpił za zgodę wierzyciela w miejsce dłużnika, czy wreszcie, że jest spadkobiercą dłużniczki.

Sam fakt, iż R. R. w dniu 18 stycznia 2016 roku dokonał zlecenia płatności na rzecz (...) kwoty 11,59 zł tytułem opłaty w ramach abonamentu nr (...)-01 (k.35), nie świadczy jeszcze, iż jest on zobowiązany z tytułu zawartej przez S. L. umowy z dnia 21 grudnia 2010 roku. Brak stosunku prawnego łączącego powoda z pozwanym, wskazuje na brak legitymacji biernej po stronie pozwanego, co skutkuje oddaleniem niniejszego powództwa.

Należy podkreślić, że posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno legitymacji czynnej jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo. Legitymacja bierna uzasadnia występowanie w procesie w charakterze pozwanego. Jest to zatem uprawnienie konkretnego podmiotu (legitymacja czynna) do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu oznaczonemu podmiotowi (legitymacja bierna) wypływająca z prawa materialnego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż powód nie wykazał w żaden sposób istnienia legitymacji biernej po stronie pozwanego R. R., zaś obowiązek w tym zakresie, stosownie do treści art. 6 k.c. spoczywał na powodzie.

Powód nie przytoczył żadnych faktów oraz dowodów na ich poparcie, z których wynikałoby jego roszczenie wobec pozwanego. Nie sposób zatem określić, czy w ogóle zobowiązanie względem pozwanego R. R. powstało, w jakiej wysokości oraz na jakiej podstawie prawnej.

Wobec faktu, iż pozwany R. R. nie złożył odpowiedzi na pozew, nie stawił się na rozprawę pomimo prawidłowego wezwania, nie złożył żadnych wyjaśnień, jak też nie żądał przeprowadzenia rozprawy pod jego nieobecność, Sąd, zgodnie z art. 339 §1 k.p.c., wydał wyrok zaoczny.

W przypadku niepodjęcia obrony przez pozwanego, stosownie do treści art. 339 § 2 k.p.c. Sąd, jeżeli nie ma uzasadnionych wątpliwości, zobowiązany jest przyjąć za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie. Jednak niezależnie od ustalenia podstawy faktycznej, Sąd zawsze jest zobowiązany rozważyć, czy w świetle przepisów obowiązującego prawa materialnego, twierdzenie powoda uzasadniają uwzględnienie żądań pozwu. Negatywny wynik takich rozważań powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1972 roku, sygn. akt III CRN 30/72, Lex nr 7094).

Mając powyższe rozważania na uwadze, stwierdzić należy, że powód nie wykazał, że osoba, wobec której występuje z przedmiotowym pozwem jest zobowiązana względem powoda z tytułu zaległości wynikających z umowy abonenckiej z dnia 21 grudnia 2010 roku o nr (...)-01. Ta okoliczność spowodowała, że powództwo zostało oddalone.

Ponieważ powództwo powoda zostało oddalone, a pozwany R. R. nie wykazał, aby poniósł jakiekolwiek koszty procesu, Sąd zgodnie z treścią art. 98 k.p.c. nie obciążył powoda obowiązkiem ich zwrotu.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w wyroku.